Przejdź do głównej zawartości

AAC - od czego zacząć?



AAC- od czego zacząć ?




Komunikacja wspomagająca i alternatywna jest standardem postępowania w terapii dzieci z niepełnosprawnością. AAC stosuje się w przypadku deficytów werbalnych i komunikacyjnhych. Trzeba pamiętać, że AAC nigdy nie hamuje mowy, komunikacja wspieplająca, jak sama nazwa wskazuje wspiera proces rozwoju mowy. Natomiast komunikacja alternatywna zastępuje ją w przypadku niewykształcenia.

Nie ma uniwersalnej metody terapeutycznej . W doborze metod zawsze należy się kierować indywidualnymi możliwościami dziecka. Wybór strategii zawsze powinien uwzględniać:
*sprawność intelektualną (w tym percepcję wzrokową i słuchową)
*sprawności intelektualnej (głównie możliwości motoryczne)
*środowiska dziecka (przystosowanie środowiska dziecka)
*poziomu motywacji (indywidualne preferencje i zainteresowania)

Od czego zaczynamy?

Jak już wybierzemy narzędzie do komunikacji dostosowane do indywidualnych potrzeb, następną rzeczą, którą robimy jest ustalenie indywidualnych pragnień. Zaczynając z dzieckiem naukę w oparciu o AAC musimy pamiętać o bardzo ważnej rzeczy – w oparciu o wywiad, poznanie, wspólną zabawę badamy jakie są największe pragnienia naszego użytkownika. Czasami jest to ukochana zabawka, owsiane ciasteczko, ulubiona bajka czy piosenka, a czasami może okazać się, że nawet kotlet w panierce, który okazuje się największym pożądaniem.

Kiedy zauważymy, że dziecko zainteresowane jest konkretną rzeczą/ aktywnością, wykorzystujemy tę sytuację i wyczekujemy oraz uczymy komunikacji (Strategia ,,uczenie incydentalne) . Przyciągamy uwagę naszego dziecka i zachęcamy go w celu wyzwolenia w nim chęci posiadania danej rzeczy. Następnie kontrolujemy dostęp ucznia do danej rzeczy, tym samym stajemy się jedynym źródłem umożliwiającym otrzymanie danej rzeczy.

Oto kilka sposobów pomocniczych w tworzeniu sytuacji komunikacyjnych tzw. ,,pokusy komunikacyjne”

1. Jedz ulubione potrawy w obecności dziecka, lecz nie proponuj mu z góry niczego do jedzenia – zamodeluj w oparciu o symbole wyrażenie chęci zjedzenia danej potrawy :)
2. Uruchom nakręcaną zabawkę, pozwól żeby przestała działać – zamodeluj w oparciu o symbole chęć kontynuowania zabawy :)
3. Otwórz pojemnik z bańkami, dmuchnij i zamknij – czekaj na reakcję – w przypadku ożywienia zamodeluj w oparciu o symbole chęć kontynuowania puszczania baniek :)
4. Pokaż dziecku jak wkładasz jego ulubioną zabawkę do przezroczystego pojemnika, którego nie potrafi otworzyć, odstaw pojemnij – poczekaj na reakcję i zamodeluj w oparciu o symbole chęć dostania zabawki z pojemnika :)
5. Puść ulubioną bajkę, następnie ją wyłącz – poczekaj na reakcję ożywienia i zamodeluj w oparciu o symbole chęć ponownego włączenia bajki :)

Oprócz stwarzania sytuacji do komunikowania się powinniśmy wykorzystywać inne sytuacje w ciągu dnia. Na przykład, po podaniu obiadu na talerzu, zapomnij o podaniu sztućców – zamodeluj w oparciu o symbole chęć otrzymania widelca :)

Jak widzicie, kluczem do sukcesu jest ustalenie hierarchii wzmocnień – należy zacząć od oferowania rzeczy i aktywności, które dziecko lubi i pożąda. Dziecko żeby pokazać, że coś chce – musi tego naprawdę chcieć, proste.

 Amanda Gutek, neurologopeda




Źródło:
Lori A. Frost, MS, CCC / SLP, Andy Bondy, Ph.D,  Picture Exchange Communication System, Wydanie drugie, str.51-60



Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

PAMIĘĆ SYMULTANICZNA I SEKWENCYJNA - PROPOZYCJA ĆWICZEŃ

Stymulacja procesów pamięciowych jest w terapii zaburzeń rozwojowych niezwykle ważna. Uczenie się nowych zachowań i nabywanie systemu językowego nie byłoby możliwe bez sprawnie funkcjonujących procesów zapamiętywania. Kilka słów o pamięci... Przed przystąpieniem do ćwiczeń warto wyjaśnić sobie kilka podstawowych terminów dotyczących pamięci. Pamięć symultaniczna odnosi się do przechowywania informacji w prawej półkuli mózgu, odpowiada za zapamiętywanie globalne (całościowe). Dzięki pamięci symultanicznej możemy rozpoznawać: – Twarze i sylwetki ludzi, – Układy przestrzenne dróg, pomieszczeń, miejsc, – Figury i znaki geometryczne,, – Muzykę i układy muzyczne, – Wyrażenia frazeologiczne, utarte zwroty, – Ciągi zautomatyzowane (liczenie od 0 do 10, pory roku, dni tygodnia, numery telefonów, modlitwy itp.) Sprawna pamięć symultaniczna ułatwia dziecku uczenie się całościowego rozpoznawania wyrazów (tzw. czytanie globalne) oraz uczenie się znaków i symboli A
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Grafomotoryka

   Grafomotoryka     to najprościej rzecz ujmując nauka rysowania i pisania. Rozwój grafomotoryki dziecka trwa kilka lat.     Podczas nauki pisania, czynności związanych z poprawnością grafomotoryczną należy zwrócić szczególną uwagę na: - siłę nacisku na kartkę narzędzia pisarskiego, - prawidłowy sposób trzymania narzędzia pisarskiego bez względu na to czy dziecko jest praworęczne, czy lewo, - zachowanie kierunku pisma od lewej strony kartki do prawej, - pisanie nie w pośpiechu, lecz powoli, spokojnie.      Mamy szeroki zakres wyboru ćwiczeń grafomotorycznych. Dziecko może m.in.: - dokończyć rysowanie szlaczków i liter poprzez prowadzenie ołówka po wykropkowanych liniach, - łączyć przedmioty znajdujące się po jednej stronie kartki z ich cieniami po drugiej stronie kartki, - podążać palcem po krętej linii wyrysowanej na kartce, - dokończyć rysowanie wzorów na dzbanku, filiżance, samochodzie itd., - odnajdywać drogę w labiryncie, - przyjrzeć się uważnie dwóm
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Angażowanie dziecka do obowiązków domowych

W niektórych domach to normalne, że od dzieci oczekuje się pomagania, w innych zaś dzieci w ogóle nie są zaangażowane w tego typu zajęcia. Zastanówmy się dlaczego obowiązki domowe dziecka są ważne.  Zadania domowe na pewno rozwijają dojrzałość w dziecku, rozwijają samodyscyplinę, która później odgrywa bardzo ważna rolę w nauce. Angażowanie w obowiązki uczy pomagania innym. Dzieci, które mają swój wkład w dbanie o dom, uczą się odpowiedzialności i współpracy.  Dodatkowo są świetną czynnościami integrującymi rodzinę, co później rokuję na umiejętność współpracy i integracji w innych aspektach życia np. w szkole, w pracy.  Drodzy Rodzice zachęcamy do angażowania Waszych pociech w tak proste czynności domowe jak zmywanie, sprzątanie, robienie prania, gotowanie. To wcale nie jest  takie trudne ! Pani Patrycja Młot przygotowała dla Was film ,,Jak zrobić pranie - krok po kroku"
Prześlij komentarz
Czytaj więcej